اقتباس از واژگان پرکاربرد برای بازگفت و تبیین گستره برگرفتگی و تاثیرپذیری متنی از متن یا متون دیگر است. نظر به جایگاه خاص و متعالی صورت و معنای قرآن کریم، نخستین تعریف ها از اقتباس، ناظر بر تاثیر و حضور این کلام وحیانی در متون ادبی است، اما رفته رفته توسع معنایی یافته و به ویژه در مطالعات چند دهه اخیر، از اصطلاحات پرکاربرد در تبیین فرایندهای آفرینش آثار ادبی و هنری به شمار می رود. از هنرهایی که بسیار متاثر از متون ادبی است و به ویژه در نسخ خطی به زیباترین وجهی به تجلی درآمده، هنر نگارگری است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیل تطبیقی، و با هدف تبیین نحوه اقتباس نگارگران از متون ادبی و گستره تاثیر و حضور آن متون در نگاره ها، سه روایت و نگاره های مرتبط با آنها از خمسه نظامی شاه طهماسبی برگزیده شد. یافته های پژوهش آشکار می سازد از انواع مهم و شایع اقتباس در ساحت ادبیات، تلخیص یا کوته نگاشت است و چگونگی پیوند و ارتباط نگاره های متون مصور با متن ادبی را می توان ذیل این نوع، تحلیل و تفسیر کرد. نگارگر بی آنکه درصدد روگرفت و تکرار متن پیش رو باشد، با تخیل تیزپروازش متاثر از این متن و پاره ای از متون دیگر که در ذهن و ضمیر او نقش بسته است، به ترسیم نگاره ها می پردازد.